W pomieszczeniu, w którym zainstalowany jest termokominek należy
zapewnić naturalną wentylację nawiewną i wywiewną.
Wentylacje nawiewną, której zadaniem jest dostarczenie niezbędnej
ilości powietrza potrzebnego do spalania, bez możliwości zużywania
go z pomieszczenia w którym jest zainstalowany termokominek, możemy
wykonać kilkoma sposobami:
- poprzez poprowadzenie poniżej poziomu podłogi rury PCV o średnicy
110 mm., łączącej miejsce w którym jest zainstalowany termokominek
z otoczeniem,
- poprzez wykonanie kratki nawiewnej o powierzchni minimum 200
cm2, w ścianie zewnętrznej pomieszczenia, w którym zamontowano
termokominek,
- poprzez połączenie kanałem o powierzchni minimum 200 cm2 miejsca
zainstalowania termokominka z pomieszczeniem, w którym już jest
wykonana wentylacja nawiewna np. z kotłownią.
Wentylację wywiewną z pomieszczenia gdzie zamontowano termokominek,
może stanowić kanał wentylacyjny o przekroju nie mniejszym niż
14 x 14 cm. Otwór wlotowy do kanału wywiewnego powinien mieć wolny
przekrój równy przekrojowi kanału. W przypadku braku kanału wentylacyjnego,
kratkę wywiewną o wymiarach 14 x 14 cm, należy umieścić w ścianie
zewnętrznej, 15 cm pod stropem, w pomieszczeniu, w którym zainstalowano
termokominek.
Do połączenia termokominka z instalacją hydrauliczną należy użyć
rur stalowych lub miedzianych. Nie zalecamy stosowania rur wykonanych
z tworzyw sztucznych, których gwarantowana ciągła odporność termiczna
nie przekracza 95 oC.
Minimalne średnice rur do połączenia termokominków z instalacją
c.o. wynoszą:
1. dla modeli o mocy 18 i 24 kW
- rury miedziane o średnicy 22 mm.
- rury stalowe o średnicy 3/4".
2. dla modeli o mocy 30 i 34 kW
- rury miedziane o średnicy 28 mm.
- rury stalowe o średnicy 1".
Termokominek wyposażony jest w króćce podłączeniowe, umieszczone
symetrycznie z obu stron korpusu:
- do układu centralnego ogrzewania o średnicy DN40 z gwintem wewnętrznym
R 5/4"
- zasilający i do rury bezpieczeństwa
- powrotny i do rury wzbiorczej
- do układu ciepłej wody użytkowej o średnicy DN12 z gwintem zewnętrznym
R 3/8"
- do montażu sondy pomiarowej o średnicy DN15 z gwintem wewnętrznym
R 1/2"
Połączenie termokominka należy wykonać w sposób rozłączny,
z zastosowaniem dwuzłączek żeliwnych lub mosiężnych.
Układy otwarte instalacji centralnego ogrzewania charakteryzują
się zdolnością do naturalnego napowietrzania.
Najlepsze efekty w celu wyeliminowania tego zjawiska, uzyskamy
montując bezpośrednio za źródłem ciepła, na poziomym odcinku instalacji
zasilającej termokominka, separator powietrza wraz z odpowietrznikiem
automatycznym.
Woda podgrzana w termokominku dopływa do separatora, gdzie na
skutek zwiększonej powierzchni przekroju przepływu, następuje
zmiana kierunku przepływu i spadek prędkości przepływu. W efekcie
następuje oddzielenie zawartych w wodzie pęcherzyków powietrza
i gromadzenie się ich w górnej części korpusu separatora. Powstała
w ten sposób warstwa gazu usuwana jest automatycznie na zewnątrz
przez odpowietrznik.
Zwarta i wytrzymała konstrukcja separatora, nie wymagająca nadzoru
i konserwacji, pozwala osiągnąć wysoką skuteczność w oddzielaniu
powietrza od wody.
Układ instalacji centralnego ogrzewania z kotłem na paliwo stałe,
jakim jest termokominek, zgodnie z PN-91/B-02413 musi być zabezpieczony
otwartym naczyniem wzbiorczym. Jego podstawowym zadaniem jest
kompensowanie wzrostu objętości wody instalacyjnej w czasie wzrostu
jej temperatury, bez możliwości wzrostu ciśnienia. Aby prawidłowo
dobrać i zainstalować naczynie wzbiorcze termokominka musimy określić
następujące parametry:
- pojemność zładu instalacji centralnego ogrzewania dla systemu
otwartego,
- pojemność użytkową naczynia wzbiorczego,
- miejsce montażu naczynia.
Pojemność zładu instalacji centralnego ogrzewania systemu otwartego
jest sumą pojemności wodnych wszystkich urządzeń i elementów wchodzących
w jej skład, czyli termokominka, kotła centralnego ogrzewania,
grzejników i rur. W przypadku połączenia termokominka z instalacją
c.o. pracującą w systemie zamkniętym z wykorzystaniem płytowego
wymiennika ciepła, w układzie otwartym będzie pracował tylko termokominek.
Zatem pojemność zładu jest sumą pojemności wodnej termokominka
i pojemności rur doprowadzających czynnik grzewczy do wymiennika
płytowego.
Pojemność użytkową naczynia wzbiorczego należy określić korzystając
z wzoru:
Dobrana pojemność użytkowa naczynia pozwoli nam skompensować
przyrost objętości wody w instalacji podczas jej nagrzewania do
maksymalnej temperatury pracy.
Bardzo ważne jest usytuowanie naczynia wzbiorczego względem termokominka
oraz całego układu centralnego ogrzewania. Naczynie wzbiorcze
powinno być umieszczone bezpośrednio nad źródłem ciepła, a rury
bezpieczeństwa i wzbiorczą należy prowadzić możliwie najkrótszą
drogą. Niedopuszczalne jest wykonanie syfonów a samo podłączenie
powinno być tak wykonane, aby układ odpowietrzał się samoczynnie.
Rura bezpieczeństwa powinna być prowadzona bezpośrednio z zasilania
termokominka i trafić w otwór pokrywy naczynia wzbiorczego, zaś
rura wzbiorcza z powrotu instalacji do dna naczynia wzbiorczego.
W przypadku montażu naczynia do termokominków minimalna średnica
wewnętrzna rury wzbiorczej, jak i rury bezpieczeństwa wynosi 25
mm. Rury te powinny być wytrzymałe na trwałe działanie temperatury
powyżej 95 oC. Do naczynia należy zamontować rurę przelewową,
która ma za zadanie odprowadzić nadmiar wody z układu centralnego
ogrzewania w momencie intensywnego gotowania. Średnica tej rury
nie powinna być mniejsza niż średnica rury wzbiorczej i bezpieczeństwa.
Bezwzględnie zabrania się stosować jakichkolwiek zaworów odcinających
lub armatury zmniejszającej pole przekroju wewnętrznego rur bezpieczeństwa,
wzbiorczej i przelewowej.
Jeżeli cała instalacja centralnego ogrzewania pracuje w systemie
otwartym naczynie wzbiorcze należy zamontować powyżej najwyższego
punktu obiegu wody, tak aby odległość od dna naczynia do wierzchu
najwyższego grzejnika wynosiła co najmniej 30 cm.
Gdy termokominek współpracuje z instalacją c.o. pracującą w układzie
zamkniętym a ciepło przekazywane jest przez wymiennik płytowy,
zaś termokominek stanowi najwyższy punkt układu otwartego, naczynie
wzbiorcze należy zamontować na takiej wysokości, aby odległość
pomiędzy dnem naczynia a osią pompy obiegowej termokominka była
nie mniejsza niż 1 m.
W przypadku montażu naczynia wzbiorczego pod zabudową termokominka
należy wykonać w obudowie otwór który umożliwi przeprowadzanie
okresowych kontroli, lub konserwacji naczynia.
W ofercie firmy znajduje się naczynie wzbiorcze wykonane ze stali
kwasoodpornej o pojemności 26 dm3. Naczynie wyposażone jest w
zawór z pływakiem wykonanym z miedzi do automatycznego uzupełniania
wody w instalacji, oraz króćce przyłączeniowe i opaskę do mocowania
na ścianie.
Schemat prawidłowo zainstalowania naczynia wzbiorczego pokazuje
rysunek 4.
TERMOKOMINEK Z PRAWIDŁOWO ZAINSTALOWANYM
NACZYNIEM ZBIORCZYM

Rysunek 4
7.6. UKŁADY OTWARTE INSTALACJI C.O.
Z TERMOKOMINKIEM
Wykonanie całej instalacji centralnego ogrzewania w układzie
otwartym z zastosowaniem termokominka jako źródła ciepła znacznie
obniża jej koszty.
Termokominek może stanowić jedyne źródło ciepła, zaś dla zapewnienia
użytkownikom systemu, pełnego komfortu, może być wspomagany
z bezobsługowego dodatkowego urządzenia grzewczego np.: kotła
elektrycznego, gazowego, lub olejowego. Przy jego wyborze należy
sprawdzić jedynie czy producent dopuszcza działanie tego urządzenia
w systemie otwartym.
Przykłady instalacji hydraulicznych z różnymi typami kotłów
przedstawiają rysunki:
1. Termokominek w układzie z kotłem elektrycznym w systemie
otwartym (rys.5).
2. Termokominek w układzie z kotłem elektrycznym i zasobnikiem
c.w.u. w systemie otwartym (rys.6).
3. Termokominek w układzie z kotłem gazowym pracującym w systemie
otwartym (rys.7).
4. Termokominek w układzie z kotłem olejowym pracującym systemie
otwartym (rys.8)
W instalacjach systemu otwartego zaleca się stosowanie inhibitorów
korozji które hamują zarówno anodowe jak i katodowe reakcje
składowe, a ponadto ograniczają powstawanie kamienia kotłowego.
TERMOKOMINEK W UKŁADZIE Z KOTŁEM
ELEKTRYCZNYM W SYSTEMIE OTWARTYM

Rysunek 5
TERMOKOMINEK W UKŁADZIE Z KOTŁEM
ELEKTRYCZNYM I ZASOBNIKIEM C.W.U. W SYSTEMIE OTWARTYM

Rysunek 6
TERMOKOMINEK WSPÓŁPRACUJĄY Z KOTŁEM
GAZOWYM PRACUJĄCYM W SYSTEMIE OTWARTYM

Rysunek 7
TERMOKOMINEK W UKŁADZIE Z KOTŁEM OLEJOWYM
PRACUJĄCYM W SYSTEMIE OTWARTYM

Rysunek 8
7.7. WYMIENNIKI PŁYTOWE I ZESTAWY WYMIENNIKOWO-POMPOWE
Do połączenia układu otwartego, w którym pracuje
termokominek, z instalacją centralnego ogrzewania pracującą
w systemie zamkniętym można wykorzystać wymienniki płytowe.
Coraz częściej wypierają one wymienniki innych typów. Ich podstawową
zaletą jest stosunkowo duża powierzchnia wymiany w porównaniu
z ich niewielkimi gabarytami.
Wymienniki te składają się z szeregu płyt, umieszczonych równolegle
do siebie i połączonych ze sobą w procesie lutowania. Parametry
hydrauliczne wymienników płytowych zależą od stopnia burzliwości
przepływu, który z kolei wynika ze sposobu wyprofilowania i
ułożenia płyt. Płyty wytłaczane są na wzór jodełkowy. Kształt
i ułożenie bruzd decyduje o większej lub mniejszej burzliwości
przepływu, co z kolei wpływa na współczynnik przenikania ciepła
i opory przepływu, zarówno po stronie pierwotnej jak i wtórnej
wymiennika. Zastosowanie dwóch typów wymienników: WPL 18/24
dostosowanych do przenoszenia mocy do 24 kW i WPL 30/34 przenoszących
moce do 34 kW zapewnia odpowiednie działanie układu hydraulicznego
zasilanego przez termokominek. Przepływ czynnika po stronie
pierwotnej wymiennika (strona gorąca 90/70 oC, instalacja c.o.
z termokominkiem) w stosunku do przepływu po stronie wtórnej
wymiennika (strona zimna 70/50 oC, instalacja c.o. w systemie
zamkniętym) musi odbywać się w układzie przeciwprądowym, zaś
wydajności przepływu powinny zawierać się w przedziale 1 ÷ 1,5
m3/h co zapewni nam najlepsze parametry przekazywania energii
cieplnej. W przypadku wykonywania instalacji zaprojektowanych
dla odmiennych parametrów wydajności przepływu czynnika grzewczego
należy indywidualnie dokonać procesu doboru wymiennika.
Wymienniki płytowe należy instalować w systemach hydraulicznych
wyłącznie w pozycji pionowej, co umożliwi prawidłowe odpowietrzenie
obu obiegów wymiennika.
Aby uprościć i skrócić czas montażu termokominka firma zaprojektowała
i wprowadziła do sprzedaży zestawy pompowo -wymiennikowe.
Jest on kompaktowym węzłem cieplnym, w którym następuje przekazywanie
energii z systemu otwartego termokominka do układu zamkniętego
instalacji c.o. W skład zestawu wchodzą takie elementy, jak:
wymiennik płytowy, pompa, armatura odcinająca, armatura kontrolna,
filtry, zawory zwrotne.
Zestawy wymiennikowo - pompowe należy instalować w pobliżu kotła.
W samym elemencie wymiennika płytowego wyróżniamy dwie strony:
stronę pierwotną (termokominka, czyli układu otwartego) i stronę
wtórną (instalacji c.o. układu zamkniętego). Parametry pracy
wymiennika: strona pierwotna 90/70 oC, natomiast strona wtórna
70/50 oC. W związku z tym instalacja c.o. powinna być zaprojektowana
na maksymalny parametr pracy 70 oC. W zestawach wymiennikowo
- pompowych analizę temperatur, a tym samym analizę przepływu,
ułatwiają zainstalowane termometry. Przy prawidłowo dobranych
parametrach przepływu (pompy pracują z podobnymi prędkościami
obrotowymi) różnica temperatur powinna oscylować w granicach
ą 5oC.
Należy bezwzględnie zapewnić obieg czynnika po stronie pierwotnej
i wtórnej wymiennika, aby nastąpiła wymiana ciepła, w przeciwnym
wypadku doprowadzimy do wrzenia czynnika po stronie układu termokominka.
Szeroka i różnorodna gama zestawów wymiennikowo pompowych,
oferowanych przez producenta pozwala zaspokoić wszelkie wymagania
klientów.
Schemat zestawu wymiennikowo pompowego przedstawia rysunek 9:
SCHEMAT ZESTAWÓW POMPOWO WYMIENNIKOWYCH

Rysunek 9
7.8. WSPÓŁPRACA TERMOKOMINKA
Z ZAMKNIĘTYMI INSTALACJAMI C.O.
Termokominek, jako kocioł na paliwo stałe przeznaczony
do pracy w układach otwartych, może współpracować z instalacją
systemu zamkniętego zabezpieczoną zgodnie z PN-91/B-02414,
pod warunkiem zastosowania elementu, w którym nastąpi proces
wymiany ciepła, a czynniki biorące w niej udział fizycznie
nie połączą się ze sobą. Elementem tym jest płytowy wymiennik
ciepła dostosowany do odpowiedniej mocy termokominka i warunków
panujących w instalacji (ciśnienie, temperatura, przepływ
masowy). Zastosowanie tego typu rozwiązania pozwala na pełną
dowolność konfigurowania układu i nie ogranicza możliwości
doboru wielu urządzeń (rodzaj rur, kotła, grzejników itp.)
Schematy łączenia termokominka z różnego typu kotłami:
1. Termokominek współpracujący z kotłem elektrycznym
pracującym w systemie zamkniętym (rys.10).
2. Termokominek współpracujący z kotłem elektrycznym i zasobnikiem
c.w.u. pracującym w systemie zamkniętym (rys.11).
3. Termokominek współpracujący z kotłem elektrycznym i zasobnikiem
c.w.u. pracującym w systemie zamkniętym i trzema obwodami
grzewczymi (rys.12).
4. Termokominek współpracujący z kotłem gazowym pracującym
w systemie zamkniętym (rys.13).
5. Termokominek współpracujący z kotłem gazowym dwufunkcyjnym
pracującym w systemie zamkniętym (rys. 14).
6. Termokominek w układzie z kotłem olejowym pracującym w
systemie zamkniętym (rys.15).
7. Termokominek w układzie z kotłem olejowym z zasobnikiem
c.w.u. pracującym w systemie zamkniętym (rys.16).
8. Termokominek w układzie z kotłem i układem mieszającym
pracującym w systemie zamkniętym (rys.17).
TERMOKOMINEK WSPÓŁPRACUJĄCY Z
KOTŁEM ELEKTRYCZNYM
PRACUJĄCYM W SYSTEMIE ZAMKNIĘTYM

Rysunek 10
TERMOKOMINEK W UKŁADZIE Z KOTŁEM
ELEKTRYCZNYM
I ZASPBNIKIEM C.W.U. PRACUJĄCYM W SYSTEMIE ZAMKNIĘTYM

Rysunek 11
TERMOKOMINEK WSPÓŁPRACUJĄCY Z
KOTŁEM ELEKTRYCZNYM
PRACUJĄCYM W SYSTEMIE ZAMKNIĘTYM
I TRZEMA OBWODAMI GRZEWCZYMI

Rysunek 12
TERMOKOMINEK WSPÓŁPRACUJĄCY Z
KOTŁEM GAZOWYM
PRACUJĄCYM W SYSTEMIE ZAMKNIĘTYM

Rysunek 13
TERMOKOMINEK WSPÓŁPRACUJĄCY Z
KOTŁEM GAZOWYM
DWUFUNKCYJNYM PRACUJĄCYM W SYSTEMIE ZAMKNIĘTYM

Rysunek 14
TERMOKOMINEK W UKŁADZIE Z KOTŁEM
OLEJOWYM
PRACUJĄCYM W SYSTEMIE ZAMKNIĘTYM

Rysunek 15
TERMOKOMINEK W UKŁADZIE Z KOTŁEM
DWUFUNKCYJNYM
PRACUJĄCYM W SYSTEMIE ZAMKNIĘTYM

Rysunek 16
TERMOKOMINEK W UKŁADZIE Z KOTŁEM
I UKŁADEM MIESZAJĄCYM
PRACUJĄCYM W SYSTEMIE ZAMKNIĘTYM

Rysunek 17
7.9. UKŁADY Z WYKORZYSTANIEM
WĘŻOWNICY ZAMOCOWANEJ W PŁASZCZU TERMOKOMINKA
W ofercie firmy, jako opcja wyposażenia, występują
termokominki z zamontowaną wężownicą w płaszczu wodnym, która
służy do wytwarzania ciepłej wody użytkowej w systemie przepływowym,
w trakcie spalania opału. Wężownica wykonana jest z rury miedzianej
o średnicy 12 mm. Odpowiednie zainstalowanie i zamocowanie
wężownicy zabezpiecza ją przed uderzeniami hydraulicznymi.
Optymalnie dostosowana długość zapewnia podgrzanie wody o
delta t = 25°C przy temperaturze płaszcza na poziomie 70°C.
Wydatki ciepłej wody użytkowej przedstawia poniższa tabela:
Model
|
18 kW
|
24kW
|
30kW
|
34kW
|
Wydatek ciepłej wody użytkowej [l/min]
|
-
|
12
|
14
|
15
|
W górnej części korpusu termokominka umieszczone
są symetrycznie króćce służące do podłączenia hydraulicznego
wężownicy. Istnieje możliwość wyboru sposobu podłączenia, można
go wykonać:
- Za pomocą złączek stalowych 3/8", które wkręcimy w wyprowadzone
z korpusu termokominka króćce gwintowane;
- Za pomocą złączek zaciskowych, połączenie wykonać bezpośrednio
na wyprowadzonych króćcach miedzianych;
- Za pomocą złączek lutowanych, połączenie wykonać bezpośrednio
na wyprowadzonych króćcach miedzianych.
Schematy układów z wykorzystaniem wężownicy w
płaszczu termokominka przedstawiają rysunki:
1. Termokominek w układzie z wykorzystaniem
wężownicy do bezpośredniego zasilania układu ciepłej wody
użytkowej (rys.18).
2. Termokominek w układzie z wykorzystaniem wężownicy jako
układ schłodzenia płaszcza (rys.19).
3. Termokominek w układzie z wykorzystaniem wężownicy w płaszczu
do wstępnego podgrzewania c.w.u w zasobniku pojemnościowym
(rys.20).
4. Termokominek w układzie z wykorzystaniem wężownicy w płaszczu
i pompą cyrkulacyjną (rys.21).
5. Termokominek w układzie z wykorzystaniem wężownicy w płaszczu
z cyrkulacją i układem solarnym (rys.22).
TERMOKOMINEK W UKŁDZIE Z WYKORZYSTANIEM
WĘŻOWNICY
JAKO PRZEPŁYWOWY UKŁAD PODGRZEWANIA WODY

Rysunek 18
TERMOKOMINEK W UKŁADZIE Z WYKORZYSTANIEM
WĘŻOWNICY
JAKO UKŁAD SCHŁODZENIA PŁASZCZA

Rysunek 19
TERMOKOMINEK W UKŁADZIE Z WYKORZYSTANIEM
WĘŻOWNICY
W PŁASZCZU DO WSTĘPNEGO PODGRZEWANIA C.W.U.

Rysunek 20
TERMOKOMINEK W UKŁADZIE Z WYKORZYSTANIEM
WĘŻOWNICY
W PŁASZCZU I POMPĄ CYRKULACYJNĄ

Rysunek 21
TERMOKOMINEK W UKŁADZIE Z WYKORZYSTANIEM
WĘŻOWNICY
W PŁASZCZU Z CYRKULACJĄ I UKŁADEM SOLARNYM
Rysunek 22
7.10. UKŁADY Z KOLEKTORAMI
SŁONECZNYMI
Coraz częściej do podgrzewania ciepłej wody użytkowej
wykorzystuje się energie słoneczną, jednak nie zawsze nasłonecznienie
jest wystarczające, aby zapewnić odpowiednią temperaturę wody.
W okresie małego nasłonecznienia konieczne jest wspomaganie
z innego źródła energii. Odpowiednie skonfigurowanie układu
od strony hydraulicznej pozwala nam na wykorzystywanie ciepła
wytworzonego w termokominku do podniesienia parametrów c.w.u.
1. Termokominek w układzie z kolektorem słonecznym,
kotłem elektrycznym i
zasobnikiem c.w.u. pracującym w systemie zamkniętym (rys.23).
TERMOKOMINEK W UKŁADZIE Z KOLEKTOREM SŁONECZNYM
KOTŁEM ELEKTRYCZNYM I ZASOBNIKIEM C.W.U.
PRACUJĄCYM W SYSTEMIE ZAMKNIĘTYM

Rysunek 23
7.11. UKŁADY Z POMPĄ
CIEPŁA
Termokominek może również współpracować z pompami
ciepła. Wykorzystując dodatkową wężownicę w zasobniku buforowym
jesteśmy w stanie wydatnie wspomagać pompę ciepła, a tym samym
możemy zminimalizować koszty inwestycji. Pompę ciepła projektujemy
tak, aby zapewniała nam 75% zapotrzebowania na ciepło, natomiast
pozostałe 25% energii, potrzebnej tylko w okresie maksymalnego
zapotrzebowania na ciepło, wytwarzamy z termokominka. Minimalizujemy
koszt zakupu samej pompy oraz prac ziemnych, materiałów, itp.
Schemat hydraulicznego podłączenia termokominka z pompą ciepła
przedstawiają rysunki:
1. Termokominek w układzie z pompą ciepła (rys.24).
2. Termokominek w układzie z pompą ciepła i zasobnikiem c.w.u
(rys.25).
TERMOKOMINEK W UKŁDZIE Z POMPĄ
CIEPLA

Rysunek 24
TERMOKOMINEK W UKŁDZIE Z POMPĄ
CIEPŁA IZASOBNIKIEM C.W.U.

Rysunek 25
7.12. URZĄDZENIA KONTROLNO - STERUJĄCE
Do sterowania pracą układów instalacji c.o. z
wykorzystaniem termokominka, a w szczególności momentem włączania
pomp obiegowych, zaworów itp. oraz do pełnej automatyzacji systemu
grzewczego należy zastosować jedną z centralek sterujących.
- Centralkę analogową z jednym termostatem FLAGOS 101 (możliwość
sterowania urządzeniem elektrycznym w funkcji jednej zadanej
temperatury),
- Centralkę analogową z dwoma termostatami FLAGOS 111 (możliwość
sterowania urządzeniami elektrycznymi w funkcji dwóch różnych
zadanych temperatur),
- Centralkę elektroniczną (możliwość sterowania urządzeniami
elektrycznymi w funkcji dwóch różnych zadanych temperatur).
CENTRALKA ANALOGOWA FLAGOS 101
Charakterystyka
techniczna |
|
Zasilanie |
230
V AC ą 10%, 50 Hz |
Bezpiecznik |
4
A |
Wymiary |
145
x 145 x 60 mm. |
Masa |
500
g |
Zakres
regulacji pracą pompy |
0
- 90 oC |
Temperatura
załączenia alarmu |
90
oC |
Dokładność
pomiaru |
+-
2 o |

Rysunek 26
Instalacja
Centralkę należy podłączyć do gniazda 220 V, 50 Hz z kołkiem
zerującym o sprawdzonej skuteczności zerowania. Wymagane jest
aby wszystkie połączenia elektryczne centralki były uziemione
przy zastosowaniu dodatkowego zacisku do przewodu uziemiającego.
Podłączenie pompy obiegowej c.o., silnika rożna należy wykonać
z odpowiednich zacisków listwy przyłączeniowej centralki, zgodnie
ze schematem elektrycznym.
Oznaczenia zacisków:
LINEA - zasilanie z sieci, AUX GRILL- silnik rożna, POMPA -
pompa obiegowa c.o.
W przypadku innego podłączenia przewodów zasilających układ
sterowania ulegnie uszkodzeniu. Dlatego też zalecamy, aby podłączenia
dokonywała zawsze osoba uprawniona.
Miedzianą studzienkę czujników temperatury należy wkręcić w
króciec z gwintem wewnętrznym R 1/2" umieszczony z prawej
lub lewej strony korpusu termokominka, pamiętając o uszczelnieniu
połączenia taśmą teflonową. Wsunąć w studzienkę wszystkie kapilary
czujników temperatury.
Zasada działania
Aby uruchomić sterowanie pracą termokominka należy:
1. Włącznikiem (3) włączyć zasilanie centralki (zapali się czerwona
dioda umieszczona na klawiszu).
2. Ustawić pokrętłem termostatu (1) temperaturę czynnika grzewczego
z przedziału 40 - 60 oC. Po osiągnięciu nastawionej temperatury
pompa obiegowa c.o. załączy się automatycznie (zapali się zielona
dioda (5) umieszczona na panelu czołowym centralki) i będzie
pracować do momentu gdy temperatura czynnika grzewczego w instalacji
c.o. nie spadnie poniżej wartości nastawionej na termostacie.
Termometr (8) wskazuje aktualną temperaturę wody w instalacji
c.o.
3. W przypadku przekroczenia temperatury wody powyżej 90 oC
następuje załączenie się sygnału akustycznego wraz z migotaniem
diody (7) na panelu czołowym centralki. Sygnał i pulsowanie
światła zanika automatycznie gdy temperatura w płaszczu wodnym
spadnie poniżej 90 oC.
4. Uruchomienie silnika rożna następuje po załączeniu włącznika
(4)
CENTRALKA ANALOGOWA FLAGOS 111
Charakterystyka
techniczna
|
Zasilanie |
230
V AC ą 10%, 50 Hz |
Bezpiecznik |
4
A |
Wymiary |
145
x 145 x 60 mm. |
Masa |
500
g |
Zakres
regulacji pracą pompy |
0
- 90 oC |
Zakres
regulacji pracą zaworu |
0
- 90 oC |
Temperatura
załączenia alarmu |
90
oC |
Dokładność
pomiaru |
+-
2 o |
Instalacja
Centralkę należy podłączyć do gniazda 220 V, 50 Hz z kołkiem
zerującym o sprawdzonej skuteczności zerowania. Wymagane jest
aby wszystkie połączenia elektryczne centralki były uziemione
przy zastosowaniu dodatkowego zacisku do przewodu uziemiającego.
Podłączenie pompy obiegowej c.o., siłownika zaworu, silnika
rożna należy wykonać z odpowiednich zacisków listwy przyłączeniowej
centralki, zgodnie ze schematem elektrycznym.
Oznaczenia zacisków:
LINEA - zasilanie z sieci, AUX GRILL - silnik rożna, POMPA -
pompa obiegowa c.o., EL. VALVOLA - siłownik zaworu
W przypadku innego podłączenia przewodów zasilających układ
sterowania ulegnie uszkodzeniu. Dlatego też zalecamy, aby podłączenia
dokonywała zawsze osoba uprawniona.
Miedzianą studzienkę czujników temperatury należy wkręcić w
króciec z gwintem wewnętrznym R 1/2" umieszczony z prawej
lub lewej strony korpusu termokominka, pamiętając o uszczelnieniu
połączenia taśmą teflonową. Wsunąć w studzienkę wszystkie kapilary
czujników temperatury.
Miejsce montażu obudowy centralki musi być położone w odległości
nie większej niż długość kapilar czujników temperatury centralki
( ok. 1,3 m ).

Rysunek 27
Zasada działania
Aby uruchomić sterowanie pracą termokominka należy:
1. Włącznikiem (3) włączyć zasilanie centralki (zapali się czerwona
dioda umieszczona na klawiszu).
2. Ustawić pokrętłem termostatu (1) temperaturę czynnika grzewczego
z przedziału 40 ÷ 70 ?C. Po osiągnięciu nastawionej temperatury
pompa obiegowa c.o. załączy się automatycznie (zapali się zielona
dioda (5) umieszczona na panelu czołowym centralki) i będzie
pracować do momentu gdy temperatura czynnika grzewczego w instalacji
c.o. nie spadnie poniżej wartości nastawionej na termostacie.
Termometr (8) wskazuje aktualną temperaturę wody w instalacji
c.o.
3. Ustawić pokrętłem termostatu (2) temperaturę czynnika grzewczego
z przedziału 40 ÷ 80 ?C. Po osiągnięciu nastawionej temperatury
siłownik zaworu elektromagnetycznego otworzy się automatycznie
(zapali się zielona dioda (6) umieszczona na panelu czołowym
centralki) i będzie otwarty do momentu gdy temperatura czynnika
grzewczego w instalacji c.o. nie spadnie poniżej wartości nastawionej
na termostacie.
4. W przypadku przekroczenia temperatury wody powyżej 90 oC
następuje załączenie się sygnału akustycznego wraz z migotaniem
diody (7) na panelu czołowym centralki. Sygnał zanika automatycznie
gdy temperatura w płaszczu wodnym spadnie poniżej 90 oC.
5. Uruchomienie silnika rożna następuje po załączeniu włącznika
(4)
CENTRALKA ELEKTRONICZNA
Charakterystyka
techniczna
|
Zasilanie |
230
V AC ą 10%, 50 Hz |
Bezpiecznik |
4
A |
Zakres
regulacji pracą elektrozaworu |
0
- 90 oC |
Zakres
regulacji pracą pompy |
0
- 75 oC |
Temperatura
załączenia alarmu |
90
oC |
Dokładność
pomiaru |
+-
2 o |

Rysunek 28
Instalacja
Centralkę należy podłączyć do gniazda 220 V, 50 Hz z kołkiem
zerującym o sprawdzonej skuteczności zerowania. Wymagane jest
aby wszystkie połączenia elektryczne centralki były uziemione
przy zastosowaniu dodatkowego zacisku do przewodu uziemiającego.
Podłączenie pompy obiegowej c.o., siłownika zaworu, silnika
rożna należy wykonać z odpowiednich zacisków listwy przyłączeniowej
centralki, zgodnie ze schematem elektrycznym.
Oznaczenia zacisków:
LINEA - zasilanie z sieci, AUX GRILL - silnik rożna, POMPA -
pompa obiegowa c.o. EL. VALVOLA - siłownik zaworu
W przypadku innego podłączenia przewodów zasilających układ
sterowania ulegnie uszkodzeniu. Dlatego też zalecamy, aby podłączenia
dokonywała zawsze osoba uprawniona.
Miedzianą studzienkę czujnika temperatury należy wkręcić w króciec
z gwintem wewnętrznym R 1/2" umieszczony z prawej lub lewej
strony korpusu termokominka, pamiętając o uszczelnieniu połączenia
taśmą teflonową. Po włożeniu we wkręconą studzienkę sondy czujnika
temperatury, należy ją zabezpieczyć, przed wypadnięciem, stalową
spinką.
Jeżeli miejsce montażu obudowy centralki jest położone w odległości
większej niż długość przewodu czujnika pomiarowego, można go
przedłużyć używając do tego celu dwużyłowego przewodu elektrycznego
o przekroju 0.75 mm2.
Zasada działania
Aby uruchomić sterowanie pracą termokominka należy:
1. Włącznikiem (1) włączyć zasilanie centralki (zapali się czerwona
dioda umieszczona na klawiszu).
2. Przy pomocy przycisków (5) i (6) ustawić temperaturę czynnika
grzewczego z przedziału 40 ÷ 60 ?C. Po osiągnięciu nastawionej
temperatury pompa obiegowa c.o. załączy się automatycznie (zapali
się zielona dioda (3) umieszczona na panelu czołowym centralki)
i będzie pracować do momentu gdy temperatura czynnika grzewczego
w płaszczu termokominka nie spadnie poniżej wartości nastawionej
na termostacie. Sterowania pracą elektrozaworu odbywa się identycznie.
3. W przypadku przekroczenia temperatury wody powyżej 90 ?C
następuje załączenie się sygnału akustycznego wraz z migotaniem
cyfr wyświetlacza (7) na panelu czołowym centralki. Sygnał i
pulsowanie wyświetlacza zanika automatycznie gdy temperatura
w płaszczu wodnym spadnie poniżej 90 ?C.
4. Uruchomienie silnika rożna następuje po załączeniu włącznika
(4), (zapali się zielona dioda umieszczona na klawiszu).
5. Aby ustawić lub zmienić temperaturę załączenia pompy obiegowej
należy:
- Przytrzymać przez kilka sekund przycisk (6). Cyfry na wyświetlaczu
zaczną pulsować.
- Przyciskiem (5) ustawić temperaturę załączenia pompy z zakresu
0 ÷ 60 oC.
- Po odczekaniu dwóch sekund, przyciskiem (6) ustawić temperaturę
z zakresu 0 ÷ 9 oC.
- Przytrzymać przez dwie sekundy przycisk (6), co spowoduje
zapamiętanie nastawionej temperatury załączenia pompy obiegowej
c.o., zaś na wyświetlaczu (7) pojawią się cyfry wskazujące temperaturę
wody w płaszczu wodnym termokominka.
6. Aby ustawić lub zmienić temperaturę zadziałania elektrozaworu
należy:
- Przytrzymać przez kilka sekund przycisk (5). Cyfry na wyświetlaczu
zaczną pulsować.
- Przyciskiem (5) ustawić temperaturę załączenia pompy z zakresu
0 ÷ 80 oC.
7. Po odczekaniu dwóch sekund, przyciskiem (6) ustawić temperaturę
z zakresu 0 ÷ 9 oC.
8. Przytrzymać przez dwie sekundy przycisk (5), co spowoduje
zapamiętanie nastawionej temperatury załączenia pompy obiegowej
c.o., zaś na wyświetlaczu (7) pojawią się cyfry wskazujące temperaturę
wody w płaszczu wodnym termokominka.
Sprawdzenie nastawionych wartości temperatur włączenia
pompy obiegowej lub zadziałania elektrozaworu dokonuje się wciskając
odpowiednie przyciski (5 lub 6) umieszczone na płycie czołowej
centralki.
7.13. ZAWORY DWUDROGOWE I TRZYDROGOWE Z SIŁOWNIKAMI
Do pełnego zautomatyzowania układu hydraulicznego
termokominka można wykorzystać zawory dwu i trzydrogowe z
siłownikami. Zawory współpracują z odpowiednimi sterownikami.
7.13.1. Zawór dwudrogowy
z siłownikiem
Zawór dwudrogowy z siłownikiem działa na zasadzie
otwarcia i zamknięcia odpowiedniego odcinka instalacji centralnego
ogrzewania, otrzymując sygnał z urządzenia sterującego (centralka
sterująca). W pozycji bezprądowej (brak sygnału sterującego)
droga A jest zamknięta (rys. 1), w momencie pojawienia się sygnału
element zamykający przemieszcza się w pozycje neutralną ( około
10 sekund) i otwiera przepływ A B (rys. 2), gdy sygnał zaniknie
element zamykający wraca do pozycji A ( około 4 sekund). W przypadku
braku prądu elektrycznego można ręcznie wpływać na nastawę za
pomocą dźwigni z lewej strony obudowy siłownika, poprzez przestawienie
jej w pozycję MAN (rys. 3). Aby powrócić do nastawy automatycznej
dźwignia musi znajdować się w pozycji AUT.

Rysunek 29
Charakterystyka techniczna:
Napięcie 230V
Pobierana moc 5÷6 W
Stopień ochrony IP 20
Parametry pracy 5÷110oC
Maksymalna temperatura otoczenia 60oC
Nominalny czas nastaw ZW2D 10s
Nominalny czas powrotu do pozycji wyjściowej ZW2D 4s
Charakterystyka hydrauliczna ZW2D20 maksymalny spadek ciśnienia
92,2 kPa
przepływ Kvs 7,0 m3/h
ZW2D25 maksymalny spadek ciśnienia 92,2 kPa
przepływ Kvs 9,0 m3/h
Waga 1,1 kg
Długość kabla 550 mm
Kolor kabla zasilającego (L) brązowy
Kolor kabla zerowego (N) niebieski
Kolor kabla uziemiającego (0) żółto zielony
UWAGA: Instalować wyłącznie w pozycji siłownikiem
do góry, w pomieszczeniach suchych
w odległości 0,5m od pompy.
7.13.2. Zawór trzydrogowy
z siłownikiem
Zawór trzydrogowy z siłownikiem działa na zasadzie
otwarcia i zamknięcia odpowiedniej drogi w instalacji centralnego
ogrzewania, otrzymując sygnał z urządzenia sterującego (centralka
sterująca). W pozycji bezprądowej (brak sygnału sterującego)
droga A jest zamknięta natomiast droga AB - B pozostaje otwarta
(rys. 1), w momencie pojawienia się sygnału element zamykający
przemieszcza się w pozycje B ( około 20 sekund) i otwiera przepływ
AB - A (rys. 2), gdy sygnał zaniknie element zamykający wraca
do pozycji A (około 6 sekund). W przypadku braku prądu elektrycznego
można ręcznie ustawić przepływ używając dźwigni z lewej strony
obudowy siłownika, poprzez przestawienie jej w pozycję MAN,
przez co przemieścimy element zamykający w pozycję w której
obie drogi będą otwarte (rys. 3). Aby powrócić do nastawy automatycznej
dźwignia musi znajdować się w pozycji AUT.

Rysunek 30
Charakterystyka techniczna:
Napięcie 220V
Pobierana moc 5-6 W
Stopień ochrony IP 20
Parametry pracy 5-110oC
Maksymalna temperatura otoczenia 60oC
Nominalny czas nastaw ZW3D 20s
Nominalny czas powrotu do pozycji wyjściowej ZW3D 6s
Charakterystyka hydrauliczna ZW3D20 maksymalny spadek ciśnienia
154,0 kPa
przepływ Kvs 7,8 m3/h
ZW3D25 maksymalny spadek ciśnienia 61,8 kPa
przepływ Kvs 12,6 m3/h
Waga 1-1,1 kg
Długość kabla 550 mm
Kolor kabla zasilającego (L) brązowy
Kolor kabla zerowego (N) niebieski
Kolor kabla uziemiającego (0) żółto zielony
UWAGA: Instalować wyłącznie w pozycji siłownikiem
do góry, w pomieszczeniach suchych
w odległości 0,5m od pompy.