Poradnik Instalatora Termokominków

Poradnik dla instalatora

7. MATERIAŁY PROJEKTOWE

7.1. WYTYCZNE DO DOBORU URZĄDZENIA

Proces doboru termokominka należy przeprowadzić w sposób bardzo staranny, przy szczególnym uwzględnieniu wszystkich potrzeb przyszłych użytkowników urządzenia. Szeroka oferta mocy, rodzajów zespołów frontowych i opcji wyposażenia dodatkowego, powoduje że jesteśmy w stanie zadowolić bardzo wymagających klientów.

1. Ustalenie zapotrzebowania ciepła na potrzeby centralnego ogrzewania

W celu określenia całkowitego zapotrzebowania na ciepło na potrzeby centralnego ogrzewania, można posłużyć się zależnością:

Qc.o. = qj * V [W]
gdzie:
qj - jednostkowe zapotrzebowanie ciepła [W/m3],
- dla budynków słabo zaizolowanych 35 ÷ 40 W/m3,
- dla budynków dobrze zaizolowanych 20 ÷ 30 W/m3,
V - kubatura ogrzewanych pomieszczeń [m3]

Następnie należy porównać obliczoną wartość z mocą cieplną termokominka i wybrać model urządzenia, którego parametry cieplne spełnią warunek:

Qtkm = (1.1 ÷ 1.2) * Qc.o.

Pamiętać należy, że zbyt duża moc cieplna termokominka Qtkm może powodować w czasie użytkowania problemy eksploatacyjne, takie jak:
- częste gotowanie się wody w płaszczu termokominka,
- zbyt duże wychładzanie się spalin powodujące wykraplanie się wody ze spalin
wewnątrz komory spalania,
- większe zużycie opału

2. Zapotrzebowanie ciepła na potrzeby ciepłej wody użytkowej.

Przygotowanie ciepłej wody użytkowej z reguły odbywa się w systemach z jej priorytetem, czyli że w czasie wytwarzania ciepła w celu jej ogrzania, wstrzymuje się proces oddawania ciepła w instalacji c.o. Nie powoduje to zatem konieczności dodatkowego zwiększenia mocy cieplnej termokominka o wartość ciepła niezbędnego do ogrzania c.w.u., zaś stosunkowo niedługi czas pracy na potrzeby c.w.u. nie zmniejsza komfortu cieplnego w pomieszczeniach mieszkalnych.

Ciepłą wodę użytkową możemy produkować w układzie przepływowym lub w układzie z pojemnościowym zasobnikiem c.w.u. Aby dobrze dokonać wyboru układu należy poznać dokładnie upodobania przyszłych użytkowników systemu. Liczbę osób korzystających jednocześnie z ciepłej wody, standard wyposażenia i ilość urządzeń sanitarnych, odległość punktów czerpalnych od urządzenia podgrzewającego, itp.

Najczęściej wykorzystywanym systemem przygotowania ciepłej wody użytkowej jest zastosowanie pojemnościowego zasobnika c.w.u. z wężownicą. Pozwala on na osiąganie bardzo dużych wydatków c.w.u dzięki możliwości jej buforowania. Jednak jest to system droższy.

Termokominki doskonale sprawdzają się we współpracy z pojemnościowymi zasobnikami c.w.u. Stanowią one bowiem naturalny bufor, pochłaniający duże ilości energii wytworzonej w termokominku a co za tym idzie pozwalają szybko i tanio wyprodukować duże ilości ciepłej wody.

Podczas wyboru zasobnika współpracującego z termokominkiem należy zwrócić szczególną uwagę na:
- moc oddawczą wężownicy zasobnika - minimum 15 kW,
- pojemność zasobnika - minimum 100 l,
- jakość i skuteczność izolacji
- trwałość urządzenia
- możliwość podłączenia grzałki elektrycznej

Termokominków nie należy łączyć z zasobnikami ogrzewającymi wodę użytkową przy pomocy wężownicy przystosowanej do grawitacyjnego przepływu wody grzewczej tzw. podkowy.

7.2. WYTYCZNE DOTYCZĄCE PRZEWODÓW SPALINOWYCH

Aby zapewnić prawidłowe działanie termokominka należy zapewnić swobodny ciąg kominowy na poziomie 10 - 12 Pa. Szczególną uwagę należy zwrócić na następujące elementy:

- Połączenie urządzenia z przewodem kominowym należy wykonać z odcinków rur wykonanych ze stali kwasoodpornej o grubości minimum 0,6 mm.

- Rurę spalinową należy prowadzić po jak najkrótszej drodze, przy możliwie najmniejszej liczbie załamań i łuków.

- Minimalny spadek rury spalinowej powinien wynosić 5% w kierunku termokominka.

- Zabrania się redukowania średnicy czopucha bezpośrednio po wyjściu z termokominka. Redukcje można zastosować przy wprowadzeniu czopucha w kanał spalinowy.

- Zaleca się, aby połączenie czopucha z kominem było wykonane pod kątem 450. Podłączenie pod kątem 900 powoduje zwiększenie oporów przepływu.

- Bezpośrednio po wyjściu z czopucha, zaleca się zastosowanie prostej rury o długości minimum 30 cm.

- Połączenia elementów przewodu spalinowego muszą być szczelne.

- Każdy termokominek musi mieć własny przewód kominowy. Niedopuszczalne jest podłączenie termokominka do kominów, do których są już podłączone inne urządzenia grzewcze.

- Kominy w zewnętrznych ścianach budynków oraz kominy na zewnątrz budynku muszą być izolowane termicznie.

- Zakończenie kanału spalinowego nie powinno utrudniać swobodnego wypływu spalin (nie stosować daszków) oraz znajdować się co najmniej o 30 cm. wyżej niż najwyższy punktu dachu.

- Jeżeli spaliny będą odprowadzane kominem murowanym należy zwrócić szczególną uwagę na gładkość wewnętrznej powierzchni szachtu kominowego. Wypływki zaprawy murarskiej powodują wzrost oporów przepływu spalin i utrudniają ich swobodny przepływ w przewodzie kominowym.

- Posiadanie dwóch kanałów wentylacyjnych o wymiarach w przekroju poprzecznym 14 x 14 cm, umieszczonych obok siebie, pozwala na wykorzystanie ich jako przewodów do odprowadzenia spalin, przy użyciu tzw. "portek".
Prawidłowy sposób połączenia elementów kominowych z termokominkiem przedstawia rys. 3
Przykładowe wymiary przewodów kominowych zestawiono w tabeli. Wysokość czynna kanału to odległość mierzona od miejsca wprowadzenia czopucha spalinowego do szczytu komina.

MOC
[kW]		 WYSOKOŚĆ
CZYNNA
[m]		  KANAŁ
MUROWANY
[axb], [cmxcm]		  WKŁAD
STALOWY
[D], [cm]		  WKŁAD
CERAMICZNY
[D], [cm]
 18  5  14 x 24 16 16
 18  6  14 x 24 16 16
 18  7  14 x 24 15 16
 24  5  24 x 24 18 18
 24  6  14 x 24 17 18
24  7  14 x 24 16 16
 30  5  24 x 24 20 20
 30  6 24 x 24 19 18
 30  7  14 x 24 18 18
 34  5  24 x 24 25 25
 34  6  24 x 24 22 22
 34  7  24 x 24 20 20


POŁĄCZENIE ELEMENTÓW KOMINOWYCH Z TERMOKOMINEM


Rysunek 3


Należy pamiętać, że zbyt mały ciąg kominowy będzie powodował wydostawanie się spalin do wnętrza pomieszczenia, w którym jest zainstalowany termokominek. Zbyt duży ciąg spowoduje, szybkie spalanie paliwa włożonego do komory spalania a w przypadkach ekstremalnych wtłaczanie przez wiatr spalin do wnętrza domu. W sytuacjach gdy występują jakiekolwiek wątpliwości dotyczące wielkości przekroju kanału spalinowego prosimy o kontakt z nasza firmą. Nasze duże doświadczenie oraz specjalistyczne programy komputerowe pozwalają szybko i dokładnie sprawdzić czy przyszły przewód kominowy będzie spełniał wszystkie wymagane parametry.

Naturalne zmniejszenie parametru ciągu swobodnego powodują:
- niskie ciśnienie atmosferyczne powietrza zewnętrznego,
- duża wilgotność powietrza zewnętrznego,
- mała różnica temperatur pomiędzy pomieszczeniem w którym jest zainstalowany termokominek a otoczeniem,
- kierunek i prędkość wiatru,
- stosowanie wilgotnego paliwa, (powstaje sadza szklista),
- długi okres użytkowania urządzenia bez czyszczenia przewodów spalinowych.

Każdorazowo, jeżeli mamy do czynienia z wyżej wymienionymi zjawiskami, należy skorygować parametr ciągu swobodnego używając żaluzyjnej przepustnicy spalin (19) przesuwając cięgno (20) do wnętrza komory spalania. Kanały spalinowe należy bezwzględnie czyścić przynajmniej raz w roku. 

7.3. WYTYCZNE DOTYCZĄCE WENTYLACJI POMIESZCZEŃ

W pomieszczeniu, w którym zainstalowany jest termokominek należy zapewnić naturalną wentylację nawiewną i wywiewną.

Wentylacje nawiewną, której zadaniem jest dostarczenie niezbędnej ilości powietrza potrzebnego do spalania, bez możliwości zużywania go z pomieszczenia w którym jest zainstalowany termokominek, możemy wykonać kilkoma sposobami:

- poprzez poprowadzenie poniżej poziomu podłogi rury PCV o średnicy 110 mm., łączącej miejsce w którym jest zainstalowany termokominek z otoczeniem,

- poprzez wykonanie kratki nawiewnej o powierzchni minimum 200 cm2, w ścianie zewnętrznej pomieszczenia, w którym zamontowano termokominek,

- poprzez połączenie kanałem o powierzchni minimum 200 cm2 miejsca zainstalowania termokominka z pomieszczeniem, w którym już jest wykonana wentylacja nawiewna np. z kotłownią.

Wentylację wywiewną z pomieszczenia gdzie zamontowano termokominek, może stanowić kanał wentylacyjny o przekroju nie mniejszym niż 14 x 14 cm. Otwór wlotowy do kanału wywiewnego powinien mieć wolny przekrój równy przekrojowi kanału. W przypadku braku kanału wentylacyjnego, kratkę wywiewną o wymiarach 14 x 14 cm, należy umieścić w ścianie zewnętrznej, 15 cm pod stropem, w pomieszczeniu, w którym zainstalowano termokominek.

7.4. PODŁĄCZENIE HYDRAULICZNE

Do połączenia termokominka z instalacją hydrauliczną należy użyć rur stalowych lub miedzianych. Nie zalecamy stosowania rur wykonanych z tworzyw sztucznych, których gwarantowana ciągła odporność termiczna nie przekracza 95 oC.

Minimalne średnice rur do połączenia termokominków z instalacją c.o. wynoszą:

1. dla modeli o mocy 18 i 24 kW
- rury miedziane o średnicy 22 mm.
- rury stalowe o średnicy 3/4".

2. dla modeli o mocy 30 i 34 kW
- rury miedziane o średnicy 28 mm.
- rury stalowe o średnicy 1".

Termokominek wyposażony jest w króćce podłączeniowe, umieszczone symetrycznie z obu stron korpusu:

- do układu centralnego ogrzewania o średnicy DN40 z gwintem wewnętrznym R 5/4"
- zasilający i do rury bezpieczeństwa
- powrotny i do rury wzbiorczej
- do układu ciepłej wody użytkowej o średnicy DN12 z gwintem zewnętrznym R 3/8"
- do montażu sondy pomiarowej o średnicy DN15 z gwintem wewnętrznym R 1/2"

 Połączenie termokominka należy wykonać w sposób rozłączny, z zastosowaniem dwuzłączek żeliwnych lub mosiężnych.

Układy otwarte instalacji centralnego ogrzewania charakteryzują się zdolnością do naturalnego napowietrzania.
Najlepsze efekty w celu wyeliminowania tego zjawiska, uzyskamy montując bezpośrednio za źródłem ciepła, na poziomym odcinku instalacji zasilającej termokominka, separator powietrza wraz z odpowietrznikiem automatycznym.

Woda podgrzana w termokominku dopływa do separatora, gdzie na skutek zwiększonej powierzchni przekroju przepływu, następuje zmiana kierunku przepływu i spadek prędkości przepływu. W efekcie następuje oddzielenie zawartych w wodzie pęcherzyków powietrza i gromadzenie się ich w górnej części korpusu separatora. Powstała w ten sposób warstwa gazu usuwana jest automatycznie na zewnątrz przez odpowietrznik.

Zwarta i wytrzymała konstrukcja separatora, nie wymagająca nadzoru i konserwacji, pozwala osiągnąć wysoką skuteczność w oddzielaniu powietrza od wody.



7.5. NACZYNIE WZBIORCZE

Układ instalacji centralnego ogrzewania z kotłem na paliwo stałe, jakim jest termokominek, zgodnie z PN-91/B-02413 musi być zabezpieczony otwartym naczyniem wzbiorczym. Jego podstawowym zadaniem jest kompensowanie wzrostu objętości wody instalacyjnej w czasie wzrostu jej temperatury, bez możliwości wzrostu ciśnienia. Aby prawidłowo dobrać i zainstalować naczynie wzbiorcze termokominka musimy określić następujące parametry:

- pojemność zładu instalacji centralnego ogrzewania dla systemu otwartego,
- pojemność użytkową naczynia wzbiorczego,
- miejsce montażu naczynia.

Pojemność zładu instalacji centralnego ogrzewania systemu otwartego jest sumą pojemności wodnych wszystkich urządzeń i elementów wchodzących w jej skład, czyli termokominka, kotła centralnego ogrzewania, grzejników i rur. W przypadku połączenia termokominka z instalacją c.o. pracującą w systemie zamkniętym z wykorzystaniem płytowego wymiennika ciepła, w układzie otwartym będzie pracował tylko termokominek. Zatem pojemność zładu jest sumą pojemności wodnej termokominka i pojemności rur doprowadzających czynnik grzewczy do wymiennika płytowego.

Pojemność użytkową naczynia wzbiorczego należy określić korzystając z wzoru:

V = (0.1 ÷ 0.15) * v [dm3]

gdzie:
v - pojemność instalacji ogrzewania wodnego, [dm3] w skład instalacji wchodzą: źródło
ciepła, przewody z armaturą, grzejniki.

Dobrana pojemność użytkowa naczynia pozwoli nam skompensować przyrost objętości wody w instalacji podczas jej nagrzewania do maksymalnej temperatury pracy.

Bardzo ważne jest usytuowanie naczynia wzbiorczego względem termokominka oraz całego układu centralnego ogrzewania. Naczynie wzbiorcze powinno być umieszczone bezpośrednio nad źródłem ciepła, a rury bezpieczeństwa i wzbiorczą należy prowadzić możliwie najkrótszą drogą. Niedopuszczalne jest wykonanie syfonów a samo podłączenie powinno być tak wykonane, aby układ odpowietrzał się samoczynnie. Rura bezpieczeństwa powinna być prowadzona bezpośrednio z zasilania termokominka i trafić w otwór pokrywy naczynia wzbiorczego, zaś rura wzbiorcza z powrotu instalacji do dna naczynia wzbiorczego.

W przypadku montażu naczynia do termokominków minimalna średnica wewnętrzna rury wzbiorczej, jak i rury bezpieczeństwa wynosi 25 mm. Rury te powinny być wytrzymałe na trwałe działanie temperatury powyżej 95 oC. Do naczynia należy zamontować rurę przelewową, która ma za zadanie odprowadzić nadmiar wody z układu centralnego ogrzewania w momencie intensywnego gotowania. Średnica tej rury nie powinna być mniejsza niż średnica rury wzbiorczej i bezpieczeństwa. Bezwzględnie zabrania się stosować jakichkolwiek zaworów odcinających lub armatury zmniejszającej pole przekroju wewnętrznego rur bezpieczeństwa, wzbiorczej i przelewowej.

Jeżeli cała instalacja centralnego ogrzewania pracuje w systemie otwartym naczynie wzbiorcze należy zamontować powyżej najwyższego punktu obiegu wody, tak aby odległość od dna naczynia do wierzchu najwyższego grzejnika wynosiła co najmniej 30 cm.

Gdy termokominek współpracuje z instalacją c.o. pracującą w układzie zamkniętym a ciepło przekazywane jest przez wymiennik płytowy, zaś termokominek stanowi najwyższy punkt układu otwartego, naczynie wzbiorcze należy zamontować na takiej wysokości, aby odległość pomiędzy dnem naczynia a osią pompy obiegowej termokominka była nie mniejsza niż 1 m.

W przypadku montażu naczynia wzbiorczego pod zabudową termokominka należy wykonać w obudowie otwór który umożliwi przeprowadzanie okresowych kontroli, lub konserwacji naczynia.

W ofercie firmy znajduje się naczynie wzbiorcze wykonane ze stali kwasoodpornej o pojemności 26 dm3. Naczynie wyposażone jest w zawór z pływakiem wykonanym z miedzi do automatycznego uzupełniania wody w instalacji, oraz króćce przyłączeniowe i opaskę do mocowania na ścianie.

Schemat prawidłowo zainstalowania naczynia wzbiorczego pokazuje rysunek 4.

TERMOKOMINEK Z PRAWIDŁOWO ZAINSTALOWANYM
NACZYNIEM ZBIORCZYM



Rysunek 4




7.6. UKŁADY OTWARTE INSTALACJI C.O. Z TERMOKOMINKIEM

Wykonanie całej instalacji centralnego ogrzewania w układzie otwartym z zastosowaniem termokominka jako źródła ciepła znacznie obniża jej koszty.

Termokominek może stanowić jedyne źródło ciepła, zaś dla zapewnienia użytkownikom systemu, pełnego komfortu, może być wspomagany z bezobsługowego dodatkowego urządzenia grzewczego np.: kotła elektrycznego, gazowego, lub olejowego. Przy jego wyborze należy sprawdzić jedynie czy producent dopuszcza działanie tego urządzenia w systemie otwartym.

Przykłady instalacji hydraulicznych z różnymi typami kotłów przedstawiają rysunki:

1. Termokominek w układzie z kotłem elektrycznym w systemie otwartym (rys.5).
2. Termokominek w układzie z kotłem elektrycznym i zasobnikiem c.w.u. w systemie otwartym (rys.6).
3. Termokominek w układzie z kotłem gazowym pracującym w systemie otwartym (rys.7).
4. Termokominek w układzie z kotłem olejowym pracującym systemie otwartym (rys.8)

W instalacjach systemu otwartego zaleca się stosowanie inhibitorów korozji które hamują zarówno anodowe jak i katodowe reakcje składowe, a ponadto ograniczają powstawanie kamienia kotłowego.

TERMOKOMINEK W UKŁADZIE Z KOTŁEM
ELEKTRYCZNYM W SYSTEMIE OTWARTYM

Rysunek 5

 

TERMOKOMINEK W UKŁADZIE Z KOTŁEM
ELEKTRYCZNYM I ZASOBNIKIEM C.W.U. W SYSTEMIE OTWARTYM

Rysunek 6


TERMOKOMINEK WSPÓŁPRACUJĄY Z KOTŁEM
GAZOWYM PRACUJĄCYM W SYSTEMIE OTWARTYM

Rysunek 7


TERMOKOMINEK W UKŁADZIE Z KOTŁEM OLEJOWYM
PRACUJĄCYM W SYSTEMIE OTWARTYM

Rysunek 8




7.7. WYMIENNIKI PŁYTOWE I ZESTAWY WYMIENNIKOWO-POMPOWE

Do połączenia układu otwartego, w którym pracuje termokominek, z instalacją centralnego ogrzewania pracującą w systemie zamkniętym można wykorzystać wymienniki płytowe. Coraz częściej wypierają one wymienniki innych typów. Ich podstawową zaletą jest stosunkowo duża powierzchnia wymiany w porównaniu z ich niewielkimi gabarytami.

Wymienniki te składają się z szeregu płyt, umieszczonych równolegle do siebie i połączonych ze sobą w procesie lutowania. Parametry hydrauliczne wymienników płytowych zależą od stopnia burzliwości przepływu, który z kolei wynika ze sposobu wyprofilowania i ułożenia płyt. Płyty wytłaczane są na wzór jodełkowy. Kształt i ułożenie bruzd decyduje o większej lub mniejszej burzliwości przepływu, co z kolei wpływa na współczynnik przenikania ciepła i opory przepływu, zarówno po stronie pierwotnej jak i wtórnej wymiennika. Zastosowanie dwóch typów wymienników: WPL 18/24 dostosowanych do przenoszenia mocy do 24 kW i WPL 30/34 przenoszących moce do 34 kW zapewnia odpowiednie działanie układu hydraulicznego zasilanego przez termokominek. Przepływ czynnika po stronie pierwotnej wymiennika (strona gorąca 90/70 oC, instalacja c.o. z termokominkiem) w stosunku do przepływu po stronie wtórnej wymiennika (strona zimna 70/50 oC, instalacja c.o. w systemie zamkniętym) musi odbywać się w układzie przeciwprądowym, zaś wydajności przepływu powinny zawierać się w przedziale 1 ÷ 1,5 m3/h co zapewni nam najlepsze parametry przekazywania energii cieplnej. W przypadku wykonywania instalacji zaprojektowanych dla odmiennych parametrów wydajności przepływu czynnika grzewczego należy indywidualnie dokonać procesu doboru wymiennika.

Wymienniki płytowe należy instalować w systemach hydraulicznych wyłącznie w pozycji pionowej, co umożliwi prawidłowe odpowietrzenie obu obiegów wymiennika.

Aby uprościć i skrócić czas montażu termokominka firma zaprojektowała i wprowadziła do sprzedaży zestawy pompowo -wymiennikowe. Jest on kompaktowym węzłem cieplnym, w którym następuje przekazywanie energii z systemu otwartego termokominka do układu zamkniętego instalacji c.o. W skład zestawu wchodzą takie elementy, jak: wymiennik płytowy, pompa, armatura odcinająca, armatura kontrolna, filtry, zawory zwrotne.

Zestawy wymiennikowo - pompowe należy instalować w pobliżu kotła. W samym elemencie wymiennika płytowego wyróżniamy dwie strony: stronę pierwotną (termokominka, czyli układu otwartego) i stronę wtórną (instalacji c.o. układu zamkniętego). Parametry pracy wymiennika: strona pierwotna 90/70 oC, natomiast strona wtórna 70/50 oC. W związku z tym instalacja c.o. powinna być zaprojektowana na maksymalny parametr pracy 70 oC. W zestawach wymiennikowo - pompowych analizę temperatur, a tym samym analizę przepływu, ułatwiają zainstalowane termometry. Przy prawidłowo dobranych parametrach przepływu (pompy pracują z podobnymi prędkościami obrotowymi) różnica temperatur powinna oscylować w granicach ą 5oC.

Należy bezwzględnie zapewnić obieg czynnika po stronie pierwotnej i wtórnej wymiennika, aby nastąpiła wymiana ciepła, w przeciwnym wypadku doprowadzimy do wrzenia czynnika po stronie układu termokominka.
Szeroka i różnorodna gama zestawów wymiennikowo pompowych, oferowanych przez producenta pozwala zaspokoić wszelkie wymagania klientów.

Schemat zestawu wymiennikowo pompowego przedstawia rysunek 9:

SCHEMAT ZESTAWÓW POMPOWO WYMIENNIKOWYCH


Rysunek 9




7.8. WSPÓŁPRACA TERMOKOMINKA Z ZAMKNIĘTYMI INSTALACJAMI C.O.

Termokominek, jako kocioł na paliwo stałe przeznaczony do pracy w układach otwartych, może współpracować z instalacją systemu zamkniętego zabezpieczoną zgodnie z PN-91/B-02414, pod warunkiem zastosowania elementu, w którym nastąpi proces wymiany ciepła, a czynniki biorące w niej udział fizycznie nie połączą się ze sobą. Elementem tym jest płytowy wymiennik ciepła dostosowany do odpowiedniej mocy termokominka i warunków panujących w instalacji (ciśnienie, temperatura, przepływ masowy). Zastosowanie tego typu rozwiązania pozwala na pełną dowolność konfigurowania układu i nie ogranicza możliwości doboru wielu urządzeń (rodzaj rur, kotła, grzejników itp.)

Schematy łączenia termokominka z różnego typu kotłami:

1. Termokominek współpracujący z kotłem elektrycznym pracującym w systemie zamkniętym (rys.10).
2. Termokominek współpracujący z kotłem elektrycznym i zasobnikiem c.w.u. pracującym w systemie zamkniętym (rys.11).
3. Termokominek współpracujący z kotłem elektrycznym i zasobnikiem c.w.u. pracującym w systemie zamkniętym i trzema obwodami grzewczymi (rys.12).
4. Termokominek współpracujący z kotłem gazowym pracującym w systemie zamkniętym (rys.13).
5. Termokominek współpracujący z kotłem gazowym dwufunkcyjnym pracującym w systemie zamkniętym (rys. 14).
6. Termokominek w układzie z kotłem olejowym pracującym w systemie zamkniętym (rys.15).
7. Termokominek w układzie z kotłem olejowym z zasobnikiem c.w.u. pracującym w systemie zamkniętym (rys.16).
8. Termokominek w układzie z kotłem i układem mieszającym pracującym w systemie zamkniętym (rys.17).

TERMOKOMINEK WSPÓŁPRACUJĄCY Z KOTŁEM ELEKTRYCZNYM
PRACUJĄCYM W SYSTEMIE ZAMKNIĘTYM

Rysunek 10

 

TERMOKOMINEK W UKŁADZIE Z KOTŁEM ELEKTRYCZNYM
I ZASPBNIKIEM C.W.U. PRACUJĄCYM W SYSTEMIE ZAMKNIĘTYM

Rysunek 11

 

TERMOKOMINEK WSPÓŁPRACUJĄCY Z KOTŁEM ELEKTRYCZNYM
PRACUJĄCYM W SYSTEMIE ZAMKNIĘTYM
I TRZEMA OBWODAMI GRZEWCZYMI

Rysunek 12

 

TERMOKOMINEK WSPÓŁPRACUJĄCY Z KOTŁEM GAZOWYM
PRACUJĄCYM W SYSTEMIE ZAMKNIĘTYM

Rysunek 13

 

TERMOKOMINEK WSPÓŁPRACUJĄCY Z KOTŁEM GAZOWYM
DWUFUNKCYJNYM PRACUJĄCYM W SYSTEMIE ZAMKNIĘTYM

Rysunek 14

 

TERMOKOMINEK W UKŁADZIE Z KOTŁEM OLEJOWYM
PRACUJĄCYM W SYSTEMIE ZAMKNIĘTYM

Rysunek 15

TERMOKOMINEK W UKŁADZIE Z KOTŁEM DWUFUNKCYJNYM
PRACUJĄCYM W SYSTEMIE ZAMKNIĘTYM


Rysunek 16

 

TERMOKOMINEK W UKŁADZIE Z KOTŁEM I UKŁADEM MIESZAJĄCYM
PRACUJĄCYM W SYSTEMIE ZAMKNIĘTYM

Rysunek 17



7.9. UKŁADY Z WYKORZYSTANIEM WĘŻOWNICY ZAMOCOWANEJ W PŁASZCZU TERMOKOMINKA

W ofercie firmy, jako opcja wyposażenia, występują termokominki z zamontowaną wężownicą w płaszczu wodnym, która służy do wytwarzania ciepłej wody użytkowej w systemie przepływowym, w trakcie spalania opału. Wężownica wykonana jest z rury miedzianej o średnicy 12 mm. Odpowiednie zainstalowanie i zamocowanie wężownicy zabezpiecza ją przed uderzeniami hydraulicznymi. Optymalnie dostosowana długość zapewnia podgrzanie wody o delta t = 25°C przy temperaturze płaszcza na poziomie 70°C. Wydatki ciepłej wody użytkowej przedstawia poniższa tabela:

 

Model
18 kW
24kW
30kW
34kW
Wydatek ciepłej wody użytkowej [l/min]
-
12
14
15

 

W górnej części korpusu termokominka umieszczone są symetrycznie króćce służące do podłączenia hydraulicznego wężownicy. Istnieje możliwość wyboru sposobu podłączenia, można go wykonać:

- Za pomocą złączek stalowych 3/8", które wkręcimy w wyprowadzone z korpusu termokominka króćce gwintowane;

- Za pomocą złączek zaciskowych, połączenie wykonać bezpośrednio na wyprowadzonych króćcach miedzianych;

- Za pomocą złączek lutowanych, połączenie wykonać bezpośrednio na wyprowadzonych króćcach miedzianych.

Schematy układów z wykorzystaniem wężownicy w płaszczu termokominka przedstawiają rysunki:

1. Termokominek w układzie z wykorzystaniem wężownicy do bezpośredniego zasilania układu ciepłej wody użytkowej (rys.18).
2. Termokominek w układzie z wykorzystaniem wężownicy jako układ schłodzenia płaszcza (rys.19).
3. Termokominek w układzie z wykorzystaniem wężownicy w płaszczu do wstępnego podgrzewania c.w.u w zasobniku pojemnościowym (rys.20).
4. Termokominek w układzie z wykorzystaniem wężownicy w płaszczu i pompą cyrkulacyjną (rys.21).
5. Termokominek w układzie z wykorzystaniem wężownicy w płaszczu z cyrkulacją i układem solarnym (rys.22).

TERMOKOMINEK W UKŁDZIE Z WYKORZYSTANIEM WĘŻOWNICY
JAKO PRZEPŁYWOWY UKŁAD PODGRZEWANIA WODY

Rysunek 18

 

TERMOKOMINEK W UKŁADZIE Z WYKORZYSTANIEM WĘŻOWNICY
JAKO UKŁAD SCHŁODZENIA PŁASZCZA

Rysunek 19

 

TERMOKOMINEK W UKŁADZIE Z WYKORZYSTANIEM WĘŻOWNICY
W PŁASZCZU DO WSTĘPNEGO PODGRZEWANIA C.W.U.

Rysunek 20

 

TERMOKOMINEK W UKŁADZIE Z WYKORZYSTANIEM WĘŻOWNICY
W PŁASZCZU I POMPĄ CYRKULACYJNĄ

Rysunek 21

 

TERMOKOMINEK W UKŁADZIE Z WYKORZYSTANIEM WĘŻOWNICY
W PŁASZCZU Z CYRKULACJĄ I UKŁADEM SOLARNYM

Rysunek 22

 

 

7.10. UKŁADY Z KOLEKTORAMI SŁONECZNYMI

Coraz częściej do podgrzewania ciepłej wody użytkowej wykorzystuje się energie słoneczną, jednak nie zawsze nasłonecznienie jest wystarczające, aby zapewnić odpowiednią temperaturę wody. W okresie małego nasłonecznienia konieczne jest wspomaganie z innego źródła energii. Odpowiednie skonfigurowanie układu od strony hydraulicznej pozwala nam na wykorzystywanie ciepła wytworzonego w termokominku do podniesienia parametrów c.w.u.

1. Termokominek w układzie z kolektorem słonecznym, kotłem elektrycznym i
zasobnikiem c.w.u. pracującym w systemie zamkniętym (rys.23).


TERMOKOMINEK W UKŁADZIE Z KOLEKTOREM SŁONECZNYM
KOTŁEM ELEKTRYCZNYM I ZASOBNIKIEM C.W.U.
PRACUJĄCYM W SYSTEMIE ZAMKNIĘTYM

Rysunek 23

 

 

7.11. UKŁADY Z POMPĄ CIEPŁA

Termokominek może również współpracować z pompami ciepła. Wykorzystując dodatkową wężownicę w zasobniku buforowym jesteśmy w stanie wydatnie wspomagać pompę ciepła, a tym samym możemy zminimalizować koszty inwestycji. Pompę ciepła projektujemy tak, aby zapewniała nam 75% zapotrzebowania na ciepło, natomiast pozostałe 25% energii, potrzebnej tylko w okresie maksymalnego zapotrzebowania na ciepło, wytwarzamy z termokominka. Minimalizujemy koszt zakupu samej pompy oraz prac ziemnych, materiałów, itp.

Schemat hydraulicznego podłączenia termokominka z pompą ciepła przedstawiają rysunki:

1. Termokominek w układzie z pompą ciepła (rys.24).
2. Termokominek w układzie z pompą ciepła i zasobnikiem c.w.u (rys.25).

TERMOKOMINEK W UKŁDZIE Z POMPĄ CIEPLA

Rysunek 24

 

TERMOKOMINEK W UKŁDZIE Z POMPĄ CIEPŁA IZASOBNIKIEM C.W.U.

Rysunek 25

 


7.12. URZĄDZENIA KONTROLNO - STERUJĄCE

Do sterowania pracą układów instalacji c.o. z wykorzystaniem termokominka, a w szczególności momentem włączania pomp obiegowych, zaworów itp. oraz do pełnej automatyzacji systemu grzewczego należy zastosować jedną z centralek sterujących.

- Centralkę analogową z jednym termostatem FLAGOS 101 (możliwość sterowania urządzeniem elektrycznym w funkcji jednej zadanej temperatury),

- Centralkę analogową z dwoma termostatami FLAGOS 111 (możliwość sterowania urządzeniami elektrycznymi w funkcji dwóch różnych zadanych temperatur),

- Centralkę elektroniczną (możliwość sterowania urządzeniami elektrycznymi w funkcji dwóch różnych zadanych temperatur).

CENTRALKA ANALOGOWA FLAGOS 101

Charakterystyka techniczna  
Zasilanie 230 V AC ą 10%, 50 Hz
Bezpiecznik 4 A
Wymiary 145 x 145 x 60 mm.
Masa 500 g
Zakres regulacji pracą pompy 0 - 90 oC
Temperatura załączenia alarmu 90 oC
Dokładność pomiaru +- 2 o


Rysunek 26

 

Instalacja

Centralkę należy podłączyć do gniazda 220 V, 50 Hz z kołkiem zerującym o sprawdzonej skuteczności zerowania. Wymagane jest aby wszystkie połączenia elektryczne centralki były uziemione przy zastosowaniu dodatkowego zacisku do przewodu uziemiającego.

Podłączenie pompy obiegowej c.o., silnika rożna należy wykonać z odpowiednich zacisków listwy przyłączeniowej centralki, zgodnie ze schematem elektrycznym.

Oznaczenia zacisków:
LINEA - zasilanie z sieci, AUX GRILL- silnik rożna, POMPA - pompa obiegowa c.o.

W przypadku innego podłączenia przewodów zasilających układ sterowania ulegnie uszkodzeniu. Dlatego też zalecamy, aby podłączenia dokonywała zawsze osoba uprawniona.

Miedzianą studzienkę czujników temperatury należy wkręcić w króciec z gwintem wewnętrznym R 1/2" umieszczony z prawej lub lewej strony korpusu termokominka, pamiętając o uszczelnieniu połączenia taśmą teflonową. Wsunąć w studzienkę wszystkie kapilary czujników temperatury.


Zasada działania

Aby uruchomić sterowanie pracą termokominka należy:

1. Włącznikiem (3) włączyć zasilanie centralki (zapali się czerwona dioda umieszczona na klawiszu).

2. Ustawić pokrętłem termostatu (1) temperaturę czynnika grzewczego z przedziału 40 - 60 oC. Po osiągnięciu nastawionej temperatury pompa obiegowa c.o. załączy się automatycznie (zapali się zielona dioda (5) umieszczona na panelu czołowym centralki) i będzie pracować do momentu gdy temperatura czynnika grzewczego w instalacji c.o. nie spadnie poniżej wartości nastawionej na termostacie. Termometr (8) wskazuje aktualną temperaturę wody w instalacji c.o.

3. W przypadku przekroczenia temperatury wody powyżej 90 oC następuje załączenie się sygnału akustycznego wraz z migotaniem diody (7) na panelu czołowym centralki. Sygnał i pulsowanie światła zanika automatycznie gdy temperatura w płaszczu wodnym spadnie poniżej 90 oC.

4. Uruchomienie silnika rożna następuje po załączeniu włącznika (4)

CENTRALKA ANALOGOWA FLAGOS 111

Charakterystyka techniczna
Zasilanie 230 V AC ą 10%, 50 Hz
Bezpiecznik 4 A
Wymiary 145 x 145 x 60 mm.
Masa 500 g
Zakres regulacji pracą pompy 0 - 90 oC
Zakres regulacji pracą zaworu 0 - 90 oC
Temperatura załączenia alarmu 90 oC
Dokładność pomiaru +- 2 o



Instalacja

Centralkę należy podłączyć do gniazda 220 V, 50 Hz z kołkiem zerującym o sprawdzonej skuteczności zerowania. Wymagane jest aby wszystkie połączenia elektryczne centralki były uziemione przy zastosowaniu dodatkowego zacisku do przewodu uziemiającego.

Podłączenie pompy obiegowej c.o., siłownika zaworu, silnika rożna należy wykonać z odpowiednich zacisków listwy przyłączeniowej centralki, zgodnie ze schematem elektrycznym.

Oznaczenia zacisków:
LINEA - zasilanie z sieci, AUX GRILL - silnik rożna, POMPA - pompa obiegowa c.o., EL. VALVOLA - siłownik zaworu

W przypadku innego podłączenia przewodów zasilających układ sterowania ulegnie uszkodzeniu. Dlatego też zalecamy, aby podłączenia dokonywała zawsze osoba uprawniona.

Miedzianą studzienkę czujników temperatury należy wkręcić w króciec z gwintem wewnętrznym R 1/2" umieszczony z prawej lub lewej strony korpusu termokominka, pamiętając o uszczelnieniu połączenia taśmą teflonową. Wsunąć w studzienkę wszystkie kapilary czujników temperatury.

Miejsce montażu obudowy centralki musi być położone w odległości nie większej niż długość kapilar czujników temperatury centralki ( ok. 1,3 m ).


Rysunek 27

 

Zasada działania

Aby uruchomić sterowanie pracą termokominka należy:

1. Włącznikiem (3) włączyć zasilanie centralki (zapali się czerwona dioda umieszczona na klawiszu).

2. Ustawić pokrętłem termostatu (1) temperaturę czynnika grzewczego z przedziału 40 ÷ 70 ?C. Po osiągnięciu nastawionej temperatury pompa obiegowa c.o. załączy się automatycznie (zapali się zielona dioda (5) umieszczona na panelu czołowym centralki) i będzie pracować do momentu gdy temperatura czynnika grzewczego w instalacji c.o. nie spadnie poniżej wartości nastawionej na termostacie. Termometr (8) wskazuje aktualną temperaturę wody w instalacji c.o.

3. Ustawić pokrętłem termostatu (2) temperaturę czynnika grzewczego z przedziału 40 ÷ 80 ?C. Po osiągnięciu nastawionej temperatury siłownik zaworu elektromagnetycznego otworzy się automatycznie (zapali się zielona dioda (6) umieszczona na panelu czołowym centralki) i będzie otwarty do momentu gdy temperatura czynnika grzewczego w instalacji c.o. nie spadnie poniżej wartości nastawionej na termostacie.

4. W przypadku przekroczenia temperatury wody powyżej 90 oC następuje załączenie się sygnału akustycznego wraz z migotaniem diody (7) na panelu czołowym centralki. Sygnał zanika automatycznie gdy temperatura w płaszczu wodnym spadnie poniżej 90 oC.

5. Uruchomienie silnika rożna następuje po załączeniu włącznika (4)


CENTRALKA ELEKTRONICZNA

Charakterystyka techniczna
Zasilanie 230 V AC ą 10%, 50 Hz
Bezpiecznik 4 A
Zakres regulacji pracą elektrozaworu 0 - 90 oC
Zakres regulacji pracą pompy 0 - 75 oC
Temperatura załączenia alarmu 90 oC
Dokładność pomiaru +- 2 o


Rysunek 28


Instalacja

Centralkę należy podłączyć do gniazda 220 V, 50 Hz z kołkiem zerującym o sprawdzonej skuteczności zerowania. Wymagane jest aby wszystkie połączenia elektryczne centralki były uziemione przy zastosowaniu dodatkowego zacisku do przewodu uziemiającego.

Podłączenie pompy obiegowej c.o., siłownika zaworu, silnika rożna należy wykonać z odpowiednich zacisków listwy przyłączeniowej centralki, zgodnie ze schematem elektrycznym.

Oznaczenia zacisków:
LINEA - zasilanie z sieci, AUX GRILL - silnik rożna, POMPA - pompa obiegowa c.o. EL. VALVOLA - siłownik zaworu

W przypadku innego podłączenia przewodów zasilających układ sterowania ulegnie uszkodzeniu. Dlatego też zalecamy, aby podłączenia dokonywała zawsze osoba uprawniona.
Miedzianą studzienkę czujnika temperatury należy wkręcić w króciec z gwintem wewnętrznym R 1/2" umieszczony z prawej lub lewej strony korpusu termokominka, pamiętając o uszczelnieniu połączenia taśmą teflonową. Po włożeniu we wkręconą studzienkę sondy czujnika temperatury, należy ją zabezpieczyć, przed wypadnięciem, stalową spinką.

Jeżeli miejsce montażu obudowy centralki jest położone w odległości większej niż długość przewodu czujnika pomiarowego, można go przedłużyć używając do tego celu dwużyłowego przewodu elektrycznego o przekroju 0.75 mm2.


Zasada działania

Aby uruchomić sterowanie pracą termokominka należy:

1. Włącznikiem (1) włączyć zasilanie centralki (zapali się czerwona dioda umieszczona na klawiszu).

2. Przy pomocy przycisków (5) i (6) ustawić temperaturę czynnika grzewczego z przedziału 40 ÷ 60 ?C. Po osiągnięciu nastawionej temperatury pompa obiegowa c.o. załączy się automatycznie (zapali się zielona dioda (3) umieszczona na panelu czołowym centralki) i będzie pracować do momentu gdy temperatura czynnika grzewczego w płaszczu termokominka nie spadnie poniżej wartości nastawionej na termostacie. Sterowania pracą elektrozaworu odbywa się identycznie.

3. W przypadku przekroczenia temperatury wody powyżej 90 ?C następuje załączenie się sygnału akustycznego wraz z migotaniem cyfr wyświetlacza (7) na panelu czołowym centralki. Sygnał i pulsowanie wyświetlacza zanika automatycznie gdy temperatura w płaszczu wodnym spadnie poniżej 90 ?C.

4. Uruchomienie silnika rożna następuje po załączeniu włącznika (4), (zapali się zielona dioda umieszczona na klawiszu).

5. Aby ustawić lub zmienić temperaturę załączenia pompy obiegowej należy:
- Przytrzymać przez kilka sekund przycisk (6). Cyfry na wyświetlaczu zaczną pulsować.
- Przyciskiem (5) ustawić temperaturę załączenia pompy z zakresu 0 ÷ 60 oC.
- Po odczekaniu dwóch sekund, przyciskiem (6) ustawić temperaturę z zakresu 0 ÷ 9 oC.
- Przytrzymać przez dwie sekundy przycisk (6), co spowoduje zapamiętanie nastawionej temperatury załączenia pompy obiegowej c.o., zaś na wyświetlaczu (7) pojawią się cyfry wskazujące temperaturę wody w płaszczu wodnym termokominka.

6. Aby ustawić lub zmienić temperaturę zadziałania elektrozaworu należy:
- Przytrzymać przez kilka sekund przycisk (5). Cyfry na wyświetlaczu zaczną pulsować.
- Przyciskiem (5) ustawić temperaturę załączenia pompy z zakresu 0 ÷ 80 oC.

7. Po odczekaniu dwóch sekund, przyciskiem (6) ustawić temperaturę z zakresu 0 ÷ 9 oC.

8. Przytrzymać przez dwie sekundy przycisk (5), co spowoduje zapamiętanie nastawionej temperatury załączenia pompy obiegowej c.o., zaś na wyświetlaczu (7) pojawią się cyfry wskazujące temperaturę wody w płaszczu wodnym termokominka.

Sprawdzenie nastawionych wartości temperatur włączenia pompy obiegowej lub zadziałania elektrozaworu dokonuje się wciskając odpowiednie przyciski (5 lub 6) umieszczone na płycie czołowej centralki.



7.13. ZAWORY DWUDROGOWE I TRZYDROGOWE Z SIŁOWNIKAMI

Do pełnego zautomatyzowania układu hydraulicznego termokominka można wykorzystać zawory dwu i trzydrogowe z siłownikami. Zawory współpracują z odpowiednimi sterownikami.

7.13.1. Zawór dwudrogowy z siłownikiem

Zawór dwudrogowy z siłownikiem działa na zasadzie otwarcia i zamknięcia odpowiedniego odcinka instalacji centralnego ogrzewania, otrzymując sygnał z urządzenia sterującego (centralka sterująca). W pozycji bezprądowej (brak sygnału sterującego) droga A jest zamknięta (rys. 1), w momencie pojawienia się sygnału element zamykający przemieszcza się w pozycje neutralną ( około 10 sekund) i otwiera przepływ A – B (rys. 2), gdy sygnał zaniknie element zamykający wraca do pozycji A ( około 4 sekund). W przypadku braku prądu elektrycznego można ręcznie wpływać na nastawę za pomocą dźwigni z lewej strony obudowy siłownika, poprzez przestawienie jej w pozycję MAN (rys. 3). Aby powrócić do nastawy automatycznej dźwignia musi znajdować się w pozycji AUT.


Rysunek 29

Charakterystyka techniczna:

Napięcie 230V
Pobierana moc 5÷6 W
Stopień ochrony IP 20
Parametry pracy 5÷110oC
Maksymalna temperatura otoczenia 60oC
Nominalny czas nastaw ZW2D 10s
Nominalny czas powrotu do pozycji wyjściowej ZW2D 4s
Charakterystyka hydrauliczna ZW2D20 maksymalny spadek ciśnienia 92,2 kPa
przepływ Kvs 7,0 m3/h
ZW2D25 maksymalny spadek ciśnienia 92,2 kPa
przepływ Kvs 9,0 m3/h
Waga 1,1 kg
Długość kabla 550 mm
Kolor kabla zasilającego (L) brązowy
Kolor kabla zerowego (N) niebieski
Kolor kabla uziemiającego (0) żółto zielony

UWAGA: Instalować wyłącznie w pozycji siłownikiem do góry, w pomieszczeniach suchych
w odległości 0,5m od pompy.

7.13.2. Zawór trzydrogowy z siłownikiem

Zawór trzydrogowy z siłownikiem działa na zasadzie otwarcia i zamknięcia odpowiedniej drogi w instalacji centralnego ogrzewania, otrzymując sygnał z urządzenia sterującego (centralka sterująca). W pozycji bezprądowej (brak sygnału sterującego) droga A jest zamknięta natomiast droga AB - B pozostaje otwarta (rys. 1), w momencie pojawienia się sygnału element zamykający przemieszcza się w pozycje B ( około 20 sekund) i otwiera przepływ AB - A (rys. 2), gdy sygnał zaniknie element zamykający wraca do pozycji A (około 6 sekund). W przypadku braku prądu elektrycznego można ręcznie ustawić przepływ używając dźwigni z lewej strony obudowy siłownika, poprzez przestawienie jej w pozycję MAN, przez co przemieścimy element zamykający w pozycję w której obie drogi będą otwarte (rys. 3). Aby powrócić do nastawy automatycznej dźwignia musi znajdować się w pozycji AUT.


Rysunek 30

Charakterystyka techniczna:

Napięcie 220V
Pobierana moc 5-6 W
Stopień ochrony IP 20
Parametry pracy 5-110oC
Maksymalna temperatura otoczenia 60oC
Nominalny czas nastaw ZW3D 20s
Nominalny czas powrotu do pozycji wyjściowej ZW3D 6s
Charakterystyka hydrauliczna ZW3D20 maksymalny spadek ciśnienia 154,0 kPa
przepływ Kvs 7,8 m3/h
ZW3D25 maksymalny spadek ciśnienia 61,8 kPa
przepływ Kvs 12,6 m3/h
Waga 1-1,1 kg
Długość kabla 550 mm
Kolor kabla zasilającego (L) brązowy
Kolor kabla zerowego (N) niebieski
Kolor kabla uziemiającego (0) żółto zielony

UWAGA: Instalować wyłącznie w pozycji siłownikiem do góry, w pomieszczeniach suchych
w odległości 0,5m od pompy.

  Zobacz nasze realizacje z innych działów:
  » Baseny Galeria « » Grille Galeria «

  Zobacz nasze realizacje z innych działów:
» Sauny Galeria « » Kominki Galeria «